Eskiden bayramlar heyecanlıydı.
Bayramlıklarımızı alır, sıraya girer, büyüklerimizin ellerinden öperdik.
Çocuktuk, mutluyduk.
Mutluluk ne kadar ucuzdu bir zamanlar. Avucumuzu dolduran şeker kadardı mesela!
Her şeye hesapsız sevinirdik. Mutluluk çocukluğun kalbindeydi…
“Nerede o eski bayramlar” hemen hemen herkesten duymuş ve bu sözle büyümüştük hepimiz.
çocukluğumu hatırlıyorum da bayramlarda lunaparka gider çarpışan arabaya binmek için can atar, balerinin eteğinde savrulmak için sıraya geçerdik hani!
Ne zaman değişti, hangi ara “bayram”dan uzaklaştık, bilmiyorum.
Bugün, öyle bir ayrımcılık var ki memlekette, neredeyse bayramı kutlayanlarla kutlamayanlar birbirine girecek!
Şöyle bir bakın etrafınıza, geçmişinizle kıyaslayın.
Yaşam şartlarınız nasıl değişti?
İklim nasıl değişti?
İnsanların birbirine bakışı nasıl değişti?
Birileri birilerine “sen oruç tutmadın, ne hakkın var bayram kutlamaya” diyerek giriyor lafa. . .
Oysa bayram birleştirir.
Bunun için bayramdır.
Hepinize iyi bayramlar.