.png)
Åžehrin havasını şöyle bir soluyorum!Â
Ä°stiklal caddesinden baÅŸlıyorum yolculuÄŸuma, tarihin içinden geçerken bir taraftan kalabalık arasından sıyrılmak diÄŸer taraftan daha da içlerine sokulmak istiyorum…Â
Ara sokaklara dalıyorum, sıralı dizilmiş cafeler önünde oturan gençler, kıraathane  kapısında çay içen amca, balkon penceresinde kurulmuş olgun yaşlı bir kadına selam veriyorum.
Beyoğlu’nu bu kez koşturmadan, sindire sindire dinliyorum.  Aynı saniyelerde  birbirinden farklı binlerce hikaye arasında gezinirken bir o kadar hüzne, bir o kadar sevince boğuluyorum nedense?
Yolumu daha da uzatıyorum, tünel yakınlarında kendime  bir ara sokak seçip Ä°stanbul’un incisi Galata’ya varmak istiyorum.Â
Şehri, benim gibi keşfetmek isteyen turistler arasında voltalarken hiç yabancılık hissetmiyorum. Kendimi onlardan biri gibi görüyorum ve İstanbul’da onlar gibi turist olmayı yaşıyorum. Galata kulesinin büyüsüne kapılıyorum. Sen ne güzelsin İstanbul!
Kendime bir bar taburesinde yer ediniyorum, ekranda oynayan maçın keyfini sürüyorum…Â
Bugün hikayem böyle baÅŸladı, farklı ruh yapısıyla çıktığım yolculukta bir kaç farklı ben oldum.Â
Her ruh halimi rahatlıkla kombinledim, her ruh halimde şehirdeydim, her ruh halimde renklerim vardı benim.
TÃœM KOMBÄ°N
